Fransa Seferi
Almanları kıskaca almak amacıyla Müttefikler, Güney Fransa’ya ikinci bir çıkartma yapma kararı aldılar. 15 Ağustos 1944’te savaş gemilerinden oluşan bir Müttefik donanması, Fransa’nın Toulon ile Cannes arasındaki Akdeniz kıyısı açıklarına vardı. Ağır bir bombardımanın ardından, ABD ve Fransız askerlerinden oluşan bir kuvvet, kıyıya çıktı. Marsilya ve Nice’i kısa sürede ele geçiren Müttefikler, bu kez kuzeye, Rhöne ırmağı kıyılarına yöneldiler. Batı Fransa’daki Alman kuvvetleri artık, kuşatılma tehlikesiyle karşı karşıyaydı.
Normandiya kıyılarına çıkan dev Müttefik gücü (çıkartma gücünü izleyen üç hafta içinde, bir milyondan çok asker), önce adım adım, enlemesine yayılıp, iç kesimlere doğru ilerlemedi. 27 Haziran 1944’te Cherbourg alındı; böylece Müttefikler, asker ve mühimmat yığınağı için önemli bir liman kazanmış oldular. 9 Temmuz’da Müttefik askerleri, Caen ile Saint Lö arasındaki Alman hatlarını yardılar ve açık arazide ilerlemeye başladılar. Almanlar, Avranches’ta karşı saldırıya geçtilerse de, ABD kuvvetleri tarafından durduruldular. Korgeneral George Patton komutasındaki ağır zırhlı ABD üçüncü ordusu, Almanları Avranches’ta batı kanadından kuşatarak, Bretagne bölgesine girdi; sonra da, güneyden Paris’i kuşatmak için, kuzeydoğuda Seine ırmağı yönünde harekete geçti.
Aşırı can kaybı verilmesini önlemek isteyen Eisenhower, Paris’i harekât dışı bıraktı. Kentteki Fransız direnişçileri ile kurtuluş ordusu içindeki Fransız kuvvetlerine, başkentlerini hızlı ve kansız biçimde ele geçirmeleri buyruğu verildi. Ama 19 Ağustos’ta Eisennower, Paris’te Alman işgalcilere karşı bir ayaklanma gerçekleşeceği haberini alınca düşüncesini değiştirerek, ABD birliklerinin destekledikleri, Özgür Fransa ikinci zırhlı birliğini kente yöneltti. 25 Ağustos’ta Paris, Müttefikler tarafından kurtarıldı. Paris’i savunmakla görevli Alman generali Dietrich von Choltitz’in, Hitler’in “tek bir er kalıncaya kadar savaşma ve kenti yerle bir etme” buyruğuna uymaması sayesinde, kent pek zarar görmedi.